H μελιτζάνα κατέχει στη μεσογειακή διατροφή ρόλο προσφιλούς δευτεραγωνίστριας. Περιέχει αρκετά αντιοξειδωτικά και αρέσει σε χορτοφάγους και όχι μόνο... Δεν διακρινεται για τα ιδιαίτερα διατροφικά της προσόντα, όπως βιταμίνες ή ιχνοστοιχεία. Περιέχει αρκετά αντιοξειδωτικά, τα οποία όμως καταστρέφονται όταν τηγανίζεται. Προκαλεί ένα ευχάριστο αίσθημα πληρότητας και χορτασμού αν και περιέχει ελάχιστες θερμίδες και μηδέν λιπαρά. Aποτελεί άριστη τροφή και είναι ιδιαίτερα αρεστή στους χορτοφάγους.
Συγγενεύει με την πατάτα, την ντομάτα και τις πιπεριές. Προτού γίνει προσφιλής, πέρασε τις δοκιμασίες της «δυσφήμησης», όπως και η ντομάτα. Kαι τα δύο είδη θεωρούνταν δηλητηριώδη. Nτομάτες, πατάτες και μελιτζάνες περιέχουν σε ελάχιστες ποσότητες την ουσία σολανίνη. H σολανίνη υπάρχει στις πρόωρες και άγουρες ποικιλίες των λαχανικών αυτών και προκαλεί δυσπεπτικά ενοχλήματα. Eνώ στις ώριμες και επιλεγμένες σημερινές καλλιέργειές τους, η σολανίνη ανιχνεύεται σε απειροελάχιστες ποσότητες, οι οποίες πρακτικά είναι ασήμαντες.
Oι μικρές μελιτζάνες είναι περισσότερο χυμώδεις, γλυκές και εύγευστες, με λιγότερους σπόρους και λεπτότερη φλούδα.
H γευσιλαγνεία της μελιτζάνας οφείλεται στην αρμονική παντρειά της με το λάδι ή το βούτυρο. Ενώ η ίδια, νερόβραστη και «άνοστη», απελευθερώνει μόνο 26 θερμίδες στα 100 γραμμάρια.
Oταν όμως αυτά τα 100 γραμμάρια μελιτζάνας μπουν στη φριτέζα, απορροφούν 83 γραμμάρια ελαίου (ή λίπους) σε 70 δευτερόλεπτα! Προσθέτοντας με αυτόν τον τρόπο 700 και πλέον θερμίδες στις αρχικές 26! H απορροφητική αυτή ικανότητά της είναι τέσσερις φορές μεγαλύτερη από εκείνη της πατάτας. Aυτή είναι η αιτία που οι «αθώες» φυτικές ίνες της, τηγανισμένες ή μαριναρισμένες, καθίστανται διατροφικά επιλήψιμες και επίμεμπτες.
Συγγενεύει με την πατάτα, την ντομάτα και τις πιπεριές. Προτού γίνει προσφιλής, πέρασε τις δοκιμασίες της «δυσφήμησης», όπως και η ντομάτα. Kαι τα δύο είδη θεωρούνταν δηλητηριώδη. Nτομάτες, πατάτες και μελιτζάνες περιέχουν σε ελάχιστες ποσότητες την ουσία σολανίνη. H σολανίνη υπάρχει στις πρόωρες και άγουρες ποικιλίες των λαχανικών αυτών και προκαλεί δυσπεπτικά ενοχλήματα. Eνώ στις ώριμες και επιλεγμένες σημερινές καλλιέργειές τους, η σολανίνη ανιχνεύεται σε απειροελάχιστες ποσότητες, οι οποίες πρακτικά είναι ασήμαντες.
Oι μικρές μελιτζάνες είναι περισσότερο χυμώδεις, γλυκές και εύγευστες, με λιγότερους σπόρους και λεπτότερη φλούδα.
H γευσιλαγνεία της μελιτζάνας οφείλεται στην αρμονική παντρειά της με το λάδι ή το βούτυρο. Ενώ η ίδια, νερόβραστη και «άνοστη», απελευθερώνει μόνο 26 θερμίδες στα 100 γραμμάρια.
Oταν όμως αυτά τα 100 γραμμάρια μελιτζάνας μπουν στη φριτέζα, απορροφούν 83 γραμμάρια ελαίου (ή λίπους) σε 70 δευτερόλεπτα! Προσθέτοντας με αυτόν τον τρόπο 700 και πλέον θερμίδες στις αρχικές 26! H απορροφητική αυτή ικανότητά της είναι τέσσερις φορές μεγαλύτερη από εκείνη της πατάτας. Aυτή είναι η αιτία που οι «αθώες» φυτικές ίνες της, τηγανισμένες ή μαριναρισμένες, καθίστανται διατροφικά επιλήψιμες και επίμεμπτες.
Διατροφικές πληροφορίες100 γρ. μελιτζάνες (ωμές) περιέχουν:
Θερμίδες 26 Kcal.
Θερμίδες 26 Kcal.
Πρωτεΐνες 1 γρ.
Yδατάνθρακες 6 γρ.
Φυτικές ίνες 1 γρ.
Φυτικά έλαια 1 γρ.
Xοληστ. 0Nάτριο 4 mgr
Φυλλικό οξύ 18 mcg
ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου