Η είδηση μπορεί να προσφέρεται για άφθονα χιουμοριστικά σχόλια, αλλά στην πραγματικότητα μόνο αστεία δεν είναι. Βρετανοί επιστήμονες ανακάλυψαν πως όταν τραβάμε το καζανάκι με το καπάκι της λεκάνης ανοιχτό, διασπείρονται στον αέρα παθογόνα μικρόβια που μπορεί να μεταδοθούν σε άλλους ανθρώπους.
Ο καθηγητής Μαρκ Γουϊλκοξ, κλινικός διευθυντής Μικροβιολογίας στα Πανεπιστημιακά Νοσοκομεία του Ληντς, εξήγησε πως όταν το καπάκι είναι ανοιχτό και τραβήξουμε το καζανάκι, σηκώνεται ένα νέφος βακτηρίων που εγκαθίσταται στις παρακείμενες επιφάνειες.
Το γεγονός αυτό δεν αποτελεί προσωπική του εκτίμηση, αλλά συμπέρασμα μελέτης που πραγματοποίησε με συναδέλφους του και η οποία δημοσιεύεται στην «Διεθνή Επιθεώρηση Νοσοκομειακών Λοιμώξεων» (IJHI).
Η μελέτη έγινε με αποστειρωμένες λεκάνες, στις οποίες τοποθέτησαν κόπρανα μολυσμένα με ένα επικίνδυνο ενδονοσοκομειακό βακτήριο, το κλωστρίδιο difficile, που αποτελεί αιτία πολύ σοβαρής διάρροιας.
Οι επιστήμονες τράβηξαν το καζανάκι με τα καπάκια των λεκανών ανοιχτά, διαπιστώνοντας ότι το κλωστρίδιο εκτοξευόταν 25 εκατοστά πάνω από το κάθισμα των λεκανών και εν συνεχεία έπεφτε στις γύρω επιφάνειες.
Το χειρότερο είναι πως 90 λεπτά αργότερα εξακολουθούσε να υπάρχει γύρω από τις λεκάνες – στο πάτωμα, στον παρακείμενο νιπτήρα και στις ίδιες τις λεκάνες.
Όταν οι επιστήμονες επανέλαβαν το πείραμα με κλειστά τα καπάκια, δεν εντοπίστηκε ίχνος του βακτηρίου στις γύρω περιοχές, με εξαίρεση τα ίδια τα καπάκια.
Οι επιστήμονες προχώρησαν την έρευνά τους ένα βήμα παραπέρα, χρωματίζοντας το νερό στη λεκάνη με μια ειδική βαφή, κλείνοντας το καπάκι και τραβώντας το καζανάκι. Όπως ανακάλυψαν, με κάθε τράβηγμα, στο εσωτερικό του καπακιού εκτοξεύονταν έως 50 σταγόνες βαμμένου νερού.
«Είναι σαφές από αυτά τα πειράματα ότι το καπάκι της λεκάνης υπάρχει για κάποιο λόγο», τόνισε ο δρ Ουϊλκοξ.
Η ειρωνεία της μελέτης είναι πως πραγματοποιήθηκε σε νοσοκομειακές λεκάνες - και είναι συνηθισμένη τακτική να αφαιρούνται τα καπάκια στις λεκάνες των νοσοκομείων, για να αποφεύγεται η επιμόλυνση από τα βρώμικα χέρια.
Ωστόσο, πάρα πολλοί άνθρωποι δεν κλείνουν ποτέ το καπάκι της λεκάνης – ούτε στο σπίτι ούτε στον χώρο εργασίας τους – και προφανώς δεν είναι μόνο το κλωστρίδιο που μπορεί να εξαπλωθεί στους γύρω χώρους.
«Τα πράγματα είναι απλά», τόνισε ο δρ Ουϊλκοξ. «Να κλείνετε το καπάκι και μετά να τραβάτε το καζανάκι. Και ασφαλώς να μην βγαίνετε ποτέ από την τουαλέτα εάν δεν καθαρίσετε πρώτα τα χέρια σας καλά, με σαπούνι και νερό».
Ας σημειωθεί ότι, όπως γράφουν οι ερευνητές στο άρθρο τους, αυτή είναι η πρώτη μελέτη που γίνεται για να διερευνηθεί η διασπορά του κλωστριδίου difficile όταν τραβάμε το καζανάκι.
Ο καθηγητής Μαρκ Γουϊλκοξ, κλινικός διευθυντής Μικροβιολογίας στα Πανεπιστημιακά Νοσοκομεία του Ληντς, εξήγησε πως όταν το καπάκι είναι ανοιχτό και τραβήξουμε το καζανάκι, σηκώνεται ένα νέφος βακτηρίων που εγκαθίσταται στις παρακείμενες επιφάνειες.
Το γεγονός αυτό δεν αποτελεί προσωπική του εκτίμηση, αλλά συμπέρασμα μελέτης που πραγματοποίησε με συναδέλφους του και η οποία δημοσιεύεται στην «Διεθνή Επιθεώρηση Νοσοκομειακών Λοιμώξεων» (IJHI).
Η μελέτη έγινε με αποστειρωμένες λεκάνες, στις οποίες τοποθέτησαν κόπρανα μολυσμένα με ένα επικίνδυνο ενδονοσοκομειακό βακτήριο, το κλωστρίδιο difficile, που αποτελεί αιτία πολύ σοβαρής διάρροιας.
Οι επιστήμονες τράβηξαν το καζανάκι με τα καπάκια των λεκανών ανοιχτά, διαπιστώνοντας ότι το κλωστρίδιο εκτοξευόταν 25 εκατοστά πάνω από το κάθισμα των λεκανών και εν συνεχεία έπεφτε στις γύρω επιφάνειες.
Το χειρότερο είναι πως 90 λεπτά αργότερα εξακολουθούσε να υπάρχει γύρω από τις λεκάνες – στο πάτωμα, στον παρακείμενο νιπτήρα και στις ίδιες τις λεκάνες.
Όταν οι επιστήμονες επανέλαβαν το πείραμα με κλειστά τα καπάκια, δεν εντοπίστηκε ίχνος του βακτηρίου στις γύρω περιοχές, με εξαίρεση τα ίδια τα καπάκια.
Οι επιστήμονες προχώρησαν την έρευνά τους ένα βήμα παραπέρα, χρωματίζοντας το νερό στη λεκάνη με μια ειδική βαφή, κλείνοντας το καπάκι και τραβώντας το καζανάκι. Όπως ανακάλυψαν, με κάθε τράβηγμα, στο εσωτερικό του καπακιού εκτοξεύονταν έως 50 σταγόνες βαμμένου νερού.
«Είναι σαφές από αυτά τα πειράματα ότι το καπάκι της λεκάνης υπάρχει για κάποιο λόγο», τόνισε ο δρ Ουϊλκοξ.
Η ειρωνεία της μελέτης είναι πως πραγματοποιήθηκε σε νοσοκομειακές λεκάνες - και είναι συνηθισμένη τακτική να αφαιρούνται τα καπάκια στις λεκάνες των νοσοκομείων, για να αποφεύγεται η επιμόλυνση από τα βρώμικα χέρια.
Ωστόσο, πάρα πολλοί άνθρωποι δεν κλείνουν ποτέ το καπάκι της λεκάνης – ούτε στο σπίτι ούτε στον χώρο εργασίας τους – και προφανώς δεν είναι μόνο το κλωστρίδιο που μπορεί να εξαπλωθεί στους γύρω χώρους.
«Τα πράγματα είναι απλά», τόνισε ο δρ Ουϊλκοξ. «Να κλείνετε το καπάκι και μετά να τραβάτε το καζανάκι. Και ασφαλώς να μην βγαίνετε ποτέ από την τουαλέτα εάν δεν καθαρίσετε πρώτα τα χέρια σας καλά, με σαπούνι και νερό».
Ας σημειωθεί ότι, όπως γράφουν οι ερευνητές στο άρθρο τους, αυτή είναι η πρώτη μελέτη που γίνεται για να διερευνηθεί η διασπορά του κλωστριδίου difficile όταν τραβάμε το καζανάκι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου